vrijdag 21 maart 2014

Spelen met woorden

Soms heb ik van die momenten dat er ineens een stroom woorden in me opkomt. Nou heb ik een zwart boekje die overal mee naartoe gaat en als die woorden beginnen te komen begin ik meestal gelijk te schrijven. Het stelt meestal niet zoveel voor, maar ik vind het ook wel leuk om die dingen soms met jullie te delen want ook dat is iets wat me veel bezighoudt. Voor nu een stukje wat in de trein begon te lopen:


Het leven is als een waterval,
het komt en gaat en blijft maar stromen.
Soms zijn er pieken en hoge golven,
dat zijn je uitgekomen dromen.
Maar als het water krachtig is,
en het je naar beneden lijkt te zuigen,
bedenk dan dat het maar voor even is
en jij vandaag je hoofd moet buigen.
Wanneer het leven tegenzit,
en dan bedoel ik ook echt goed,
laat dan het water stromen 
en houd moed.
Die vele druppels in het prachtige meer,
zijn ook gevallen voor een keer.
Misschien wel vaker zelfs,
maar toch blijven ze bestaan,
ze blijven drijven en stoppen niet, 
maar gaan.
De dapperste druppels schitteren aan het oppervlak.
Niet beneden op de bodem,
die waren zwak.
Die druppels zijn naar beneden gezonken,
en hebben sindsdien nooit meer geblonken.
Hou vol en kijk vooruit,
vooral wanneer jij je ogen sluit.
Het leven is niet altijd fijn
en natuurlijk kunnen we niet allemaal de beste zijn.
We moeten volhouden, geef niet op.
Want dan wordt het eens zo prachtige meertje een flop.
Als niemand schittert en straalt van geluk,
gaat alles uiteindelijk stuk.
De zon zal altijd blijven schijnen uiteraard,
maar op het ongelukkige, donkere water,
wens ik je een behouden vaart.

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.. Of kan ik zulke dingen maar beter tussen mij en mijn zwarte boekje houden?

1 opmerking: